In -elkaar- gewikkeld
Teruggetrokken en afgelegen
de geluidshinder van bestaan
afgelegd de oogkleppen
ruikorgaan in dienst gesteld
de huid tot huis onderdak
een zomers loofhuttenfeest
het witte denken onder dekens
van de strenge wintervorst
die sporen nalaat op het gelaat
getaand bestaan met afkeer jacht
op het virtueel geluk de wacht
aangezegd en tegengesproken
het betonnen onderkomen
ingeruild voor hout skelet
waarde is eenvoud
twee is één
teveel om door te gaan
slechts middelen
voor dagelijks doen
onttrokken weggetrokken
opgetrokken in het wild
wegslaand gebaar
dat afkeer nog eenzijdig is
met wat nagelaten is
leegte voor rust ingeruild
armoede voor bikkelhard
welvaren in eenzaamzijn
zonder daar ooit alleen
maar in zijn.
maandag 30 juni 2014
Luchtig, als de zee opwindt.
De vanzelfsprekende vrouw,
masseert haar taal met een genotsorgaan.
Heeft er geen woorden voor, het kleeft
haar aan, bedreven als zij is.
Haar mond uit zich bloedrood,
bewegende delen zitten nu eenmaal
los. Soms is haar tong, tewerkgesteld
in de buitendienst, maar meestal niet.
Een lustorgaan voor menig oog, dat ook
met haar begaan, haar wil verstaan.
Haar zinnen, zijdezacht doorschijnend,
met wat er wordt verwacht. Spreekwoordelijk
is zij naakt, onthulde taal, waar licht
onzedig mee wordt omgegaan. Zilt
de smaak in iedere welving die ze maakt.
Een ademende huid, gespannen in
een verhaal, verslonden, tot geheel
ontdaan het haar lichaam verlaat,
blijft zij achter de uitgesproken vrouw.
masseert haar taal met een genotsorgaan.
Heeft er geen woorden voor, het kleeft
haar aan, bedreven als zij is.
Haar mond uit zich bloedrood,
bewegende delen zitten nu eenmaal
los. Soms is haar tong, tewerkgesteld
in de buitendienst, maar meestal niet.
Een lustorgaan voor menig oog, dat ook
met haar begaan, haar wil verstaan.
Haar zinnen, zijdezacht doorschijnend,
met wat er wordt verwacht. Spreekwoordelijk
is zij naakt, onthulde taal, waar licht
onzedig mee wordt omgegaan. Zilt
de smaak in iedere welving die ze maakt.
Een ademende huid, gespannen in
een verhaal, verslonden, tot geheel
ontdaan het haar lichaam verlaat,
blijft zij achter de uitgesproken vrouw.
zaterdag 28 juni 2014
Debat aan debet
het oreren begint
met zuiver van leer
trekken tegen de heer
zonder zondebokken
geen verweer
waar is het slachtoffer
bloed waarin de onschuld
handwassend zint
het oude testament
de offerande martelaar
zo mateloos verslaafd
aan innerlijke djihad
waarbij de slachtpartij
voor neerslachtigheid
staat van de begeerte
een pal staande tekort
koming van monotheïst
hartstochtelijk bemind
door haatzaaiend gezag
uit de naam van god mag
weten wie de dood wordt
in gejaagd uit naastenliefde
het louterend zuiveren van
de verwaterde vredevorst.
met zuiver van leer
trekken tegen de heer
zonder zondebokken
geen verweer
waar is het slachtoffer
bloed waarin de onschuld
handwassend zint
het oude testament
de offerande martelaar
zo mateloos verslaafd
aan innerlijke djihad
waarbij de slachtpartij
voor neerslachtigheid
staat van de begeerte
een pal staande tekort
koming van monotheïst
hartstochtelijk bemind
door haatzaaiend gezag
uit de naam van god mag
weten wie de dood wordt
in gejaagd uit naastenliefde
het louterend zuiveren van
de verwaterde vredevorst.
donderdag 26 juni 2014
Gebit
Gebeten zijn op een baltrappend beest
die z'n tanden zet in menselijk vlees
hij schaamt zijn tanden bloot
is als de dood voor de kloten
die hij mist wanneer hij z'n gebit
weer in zet en de last
op ander's schouders legt
maar dan de kinderen huilend
aan de buis gekluisterd
met spleetoogjes het hoofd
bieden aan een slachtpartij
waarbij de walvis uitgebeend
hun watertandend in het vlees
van dit gefrituurde beest
lachend juichen ik lust ze rauw.
die z'n tanden zet in menselijk vlees
hij schaamt zijn tanden bloot
is als de dood voor de kloten
die hij mist wanneer hij z'n gebit
weer in zet en de last
op ander's schouders legt
maar dan de kinderen huilend
aan de buis gekluisterd
met spleetoogjes het hoofd
bieden aan een slachtpartij
waarbij de walvis uitgebeend
hun watertandend in het vlees
van dit gefrituurde beest
lachend juichen ik lust ze rauw.
Prima rk ? marks
Soms komen uit Ierland rotstreken
uit de bodem boven drijven
lijken kinderlijkjes niet overdreven
zelfs noodkreten uit een onderbroek
zitten ingenaaid onleesbaar
voor een leek gelabeld
naar bleek dwangarbeid
voor de habbekrats
waar eerder al lijken
onder het puin geborgen
schuilen nu gevangeniswezen
lijdzaam achter stikgaren
verknippen schaamlappen
voor lekkere kledingstukken
uit de bodem boven drijven
lijken kinderlijkjes niet overdreven
zelfs noodkreten uit een onderbroek
zitten ingenaaid onleesbaar
voor een leek gelabeld
naar bleek dwangarbeid
voor de habbekrats
waar eerder al lijken
onder het puin geborgen
schuilen nu gevangeniswezen
lijdzaam achter stikgaren
verknippen schaamlappen
voor lekkere kledingstukken
woensdag 25 juni 2014
Duivels vers
Net aan het begin
van z'n leven heeft hij
er eind aangemaakt
fijn besnaarde kop
goed uitgelijnd getekend
in bloed van z'n bandleden
staat hij nu voor eeuwig te kijk
gesteld voor zover
digitaal iets
van eeuwigheidswaarde
kent
uitgestoten in de nieuwe media
glansrijk verandert rood
in een zacht rosé tint
zijn gezicht geenszins
duivels vriendelijk omringt
met anderhalfdaagse beharing
glimlacht enigszins met tegenzin
hoe toch met de muziek de lust verging
om door te gaan
met waar hij was gebleven
een pril mensenkind dat oogluikend
de wereld afsluit
om verder om
zich heen te kunnen kijken
op het eind
van z'n leven heeft hij
er eind aangemaakt
fijn besnaarde kop
goed uitgelijnd getekend
in bloed van z'n bandleden
staat hij nu voor eeuwig te kijk
gesteld voor zover
digitaal iets
van eeuwigheidswaarde
kent
uitgestoten in de nieuwe media
glansrijk verandert rood
in een zacht rosé tint
zijn gezicht geenszins
duivels vriendelijk omringt
met anderhalfdaagse beharing
glimlacht enigszins met tegenzin
hoe toch met de muziek de lust verging
om door te gaan
met waar hij was gebleven
een pril mensenkind dat oogluikend
de wereld afsluit
om verder om
zich heen te kunnen kijken
op het eind
maandag 23 juni 2014
Het waar heden
steeds meer tegen woordig
minder meer wat nog telt
mening geven uit verveling
dat nu afspeelt in valser toon
wordt de maat gemeten
een ieder gelijk hebbend
is geen vraag maar litteken
minder meer wat nog telt
mening geven uit verveling
dat nu afspeelt in valser toon
wordt de maat gemeten
een ieder gelijk hebbend
is geen vraag maar litteken
Wee gebeente
Voor de zwijnen door het land
liep de tekenaar langs de oever
wee het gebeente tot het bot
het verhaal vertelt de rest
hoe vermist en ook verdwaalt
een meisje toch verloren raakt
oerwoud van gedenken
wild woest gezocht en zweeg
het leed dat is gevreesd
beek kabbelt zachter water
ontraadselt bloot gelegd feit
weefsel dat zichzelf verraad
meisje dat nooit aan kwam
liep de tekenaar langs de oever
wee het gebeente tot het bot
het verhaal vertelt de rest
hoe vermist en ook verdwaalt
een meisje toch verloren raakt
oerwoud van gedenken
wild woest gezocht en zweeg
het leed dat is gevreesd
beek kabbelt zachter water
ontraadselt bloot gelegd feit
weefsel dat zichzelf verraad
meisje dat nooit aan kwam
vertrok veel eerder vandaar
onverwacht wreed vergaan.
Niets meer ontdaan
zo zeker
dan het gebeente
van het bestaan
Niets meer ontdaan
zo zeker
dan het gebeente
van het bestaan
zondag 22 juni 2014
Hoofdhuid
Ik schil, zo dun en kwetsbaar,
loer naar het filosofisch kwintet
gelijk een eikel m'n voorhuid af.
Ik was mezelf bevrijdt van mijn.
Maar machteloos ben ik op de rand,
een bron van ellende van m'n droom,
van het ravijn een afgrond nabij.
Zie dun zand tussen de vingers door,
mijn lichaam uiteen in stof terug.
Een netwerk waarin verstrikt ik stik.
Mijn bril beslaat al van succes
met consumeren van m'n drift.
Een nieuwe ruimte en een nieuw begin.
Spot ik mij, of drijft iemand de spot met mij?
loer naar het filosofisch kwintet
gelijk een eikel m'n voorhuid af.
Ik was mezelf bevrijdt van mijn.
Maar machteloos ben ik op de rand,
een bron van ellende van m'n droom,
van het ravijn een afgrond nabij.
Zie dun zand tussen de vingers door,
mijn lichaam uiteen in stof terug.
Een netwerk waarin verstrikt ik stik.
Mijn bril beslaat al van succes
met consumeren van m'n drift.
Een nieuwe ruimte en een nieuw begin.
Spot ik mij, of drijft iemand de spot met mij?
Ik schreef een boek
Ik heb keelkanker en schreef een boek
mopperend strompel ik van woord naar zin
hunkerend naar roken wil ik dood
geef me over wat er komt en stoppen
maakt het minder leuk nu zit ik
op het verkeerde been gezet
schrijf alles op wat op
mijn leven geschreven
blijf ik leven van dag tot
dagboek wat mij nek zit
om m'n hals een luchtweg
is baanbrekend voor de geest
men leest hoe ik uitgerookt
wordt van kindsbeen af
schrijvend onder de grote pluim
van de wolken waarin ik was
alvorens me het mes op de keel
de tijd doordraaft en ik ben op.
mopperend strompel ik van woord naar zin
hunkerend naar roken wil ik dood
geef me over wat er komt en stoppen
maakt het minder leuk nu zit ik
op het verkeerde been gezet
schrijf alles op wat op
mijn leven geschreven
blijf ik leven van dag tot
dagboek wat mij nek zit
om m'n hals een luchtweg
is baanbrekend voor de geest
men leest hoe ik uitgerookt
wordt van kindsbeen af
schrijvend onder de grote pluim
van de wolken waarin ik was
alvorens me het mes op de keel
de tijd doordraaft en ik ben op.
Wolkenstraat
Ze dreef met mij
van avondklare
tot morgenstond
de spot met mij
in het schijnsel
van de heldere
zon verbleekte
haar hemellichaam
vervluchtigend regen
week ik doorweekt
van haar zijde
scheen zo licht-
geraakt bewogen
nu weerom het ontwaken
schoon naar het scheen
geweken zij haar wezen
van mijn zijde speels
in nevelen verdwenen
van avondklare
tot morgenstond
de spot met mij
in het schijnsel
van de heldere
zon verbleekte
haar hemellichaam
vervluchtigend regen
week ik doorweekt
van haar zijde
scheen zo licht-
geraakt bewogen
nu weerom het ontwaken
schoon naar het scheen
geweken zij haar wezen
van mijn zijde speels
in nevelen verdwenen
vrijdag 20 juni 2014
Kinderen worden niet meer getalsmatig uitgedrukt
Meisjes nog tot het bot toe afgepeld
naast hun schoenen uitgedost en neergezet
voor zover er iets te vinden was werd
het gevonden ver van hier waar alles achterwege
opgespoten is zand en water water in zandplas
veranderende werkelijkheid met zoveel lucht
dat hoort bij hier met water wat vroeger nog
een zee van tijd besloeg kabbelt nu meer
iedereen is opgewekt al blijft het doodsbericht
veeg teken op wat komen gaat een levenskunst
ach meisjes maar waar iedereen om gaf achteraf
maar vooraf niet eens bestonden in de vlekkeloze straat
waar iedereen voor zich zichzelf daar heeft bedacht
en poëzie een karretje is bij het begrijpen van het zijn
sfeer gevoel emotie en zo meer wat niet te boek
gesteld een eigen verhaal vertelt het voornaamste
is mezelf hier kwijt geraakt in deze woestenij
die volgepakt nog Nederland heet waar iemand
u vergeet
bent slim en op een toekomst voorbereid
maandag 16 juni 2014
Zo onomwonden
Ze komt nooit met lege handen
wanneer haar lichaam
niet beschikbaar is
wanneer haar lichaam
niet beschikbaar is
heeft zij wel zoete broodjes
schenkt ze aandacht
geeft zij gewoon
ze komt nooit alleen
maar
meestal met zichzelf
ook wanneer zij niet is
is zij er aanwezig
in gedachte
bij
hetgeen haar leven
haar eeuwig amen
in een adem met zijn
vrijdag 13 juni 2014
Moo! Afgerond
De tijd sleept van het begin
tot eind steels gedragen
in korte broek met meeëters
achter de ellebogen rond
terwijl een bomgordel
die opgeblazen afziet en
afblies stom gemaakt jong.
De mannen varen wel
bij hun geslacht dat zo lustig
tiert en stiertje speelt
met poenig doen of
godgeklaagd
de wereldbol bespeelt.
tot eind steels gedragen
in korte broek met meeëters
achter de ellebogen rond
terwijl een bomgordel
die opgeblazen afziet en
afblies stom gemaakt jong.
De mannen varen wel
bij hun geslacht dat zo lustig
tiert en stiertje speelt
met poenig doen of
godgeklaagd
de wereldbol bespeelt.
donderdag 12 juni 2014
De lappenman
Hij zat erin, nee leefde er van.
Te midden meer dan werkelijk
zijn, de handen in elkaar geslagen.
Geschoten met een camera vol
indrukken en negatieve beelden.
De afdruk loog er niet om, in retro
maakt de eeuw geleden sfeer nog
steeds indruk op het positief.
Hier zit iemand met zichzelf te hoop,
een wasbord, laarzen en afgetrapt,
aan de gestrekte benen schoenen
van het oudste leer.
Zijn handen, knuisten eerbiedig
aan elkaar vertrouwd tot leven.
Een zegen in zijn oogopslag om
zo bedaard hier tentoongespreid.
Het is met zes bij zes haarscherp
hoe bestaansrecht tweeogig,
de wereld op z'n kop zet op matglas,
terwijl hij daarbij wat scheel keek.
Ach, hoe vaardig toch het ambacht
van de vrijetijdsbesteder met de sluiter
onverschrokken een fractie van seconden
uit de man zijn wereld snijdt. Weergeeft
hoe rijk de armoede is zo ontdaan
van alles en iedereen die foto's leest.
Waarschijnlijker dan zekerheid is hij
een levenskunstenaar in simpel zijn.
De vechtersbaas die vredig ook
slechts voor zichzelf overleven strijd.
(vrij na een Oekraïense rolleiflex impressie)
Te midden meer dan werkelijk
zijn, de handen in elkaar geslagen.
Geschoten met een camera vol
indrukken en negatieve beelden.
De afdruk loog er niet om, in retro
maakt de eeuw geleden sfeer nog
steeds indruk op het positief.
Hier zit iemand met zichzelf te hoop,
een wasbord, laarzen en afgetrapt,
aan de gestrekte benen schoenen
van het oudste leer.
Zijn handen, knuisten eerbiedig
aan elkaar vertrouwd tot leven.
Een zegen in zijn oogopslag om
zo bedaard hier tentoongespreid.
Het is met zes bij zes haarscherp
hoe bestaansrecht tweeogig,
de wereld op z'n kop zet op matglas,
terwijl hij daarbij wat scheel keek.
Ach, hoe vaardig toch het ambacht
van de vrijetijdsbesteder met de sluiter
onverschrokken een fractie van seconden
uit de man zijn wereld snijdt. Weergeeft
hoe rijk de armoede is zo ontdaan
van alles en iedereen die foto's leest.
Waarschijnlijker dan zekerheid is hij
een levenskunstenaar in simpel zijn.
De vechtersbaas die vredig ook
slechts voor zichzelf overleven strijd.
(vrij na een Oekraïense rolleiflex impressie)
maandag 9 juni 2014
Gedruis, gedroezum en gedoe
Het feestgewoel wekt weer
de heilige geesten in het vlees.
Hemelbestormend, hemels
en hemeltergend slechts
paraderen de volleerde hippies
in hun flodderig maatkostuum.
Hun kinderen zijn hipsters nu met nu
en dan een new jersey shore stylelook.
Het samenklonteren tot ransige boter in de zon
vertrappend alles waar ze prat op gaan.
Pop, popster, babydoll of horendol hoerenjong of
rap de rapper knapt de knapper in superfood
met friet en mayonaise en afval van het abattoir
bijna uit het afgetrainde lijf het zwaar zwartgallig gemoet
is en must met alles bij te moeten wonen waar met z'n allen
het individu van nu getoond kan worden aan velden vol narcisten fascisten
of populisten van het beduimeldste soort ego's in hun gulpje.
Meisjes borsten stevig los in het door god mag weten wie genoot
volgegoten tot trommelvlies op voorhand barsten gaat vertonen
hun heupen en hun haren jubelend van vreugd in helser vreugdevuur.
Gelaten en beschonken
staan de afdruiprekken
derde pinksterdag
van hun zooi en zooitje bevrijdt
weer in de zon
die deze rommelmarkten
van de geest verstierden
omwille van enig vaag plezier
dat de DJ en megaster
in de magnetron opgewekt
heeft van hun kokend brein.
de heilige geesten in het vlees.
Hemelbestormend, hemels
en hemeltergend slechts
paraderen de volleerde hippies
in hun flodderig maatkostuum.
Hun kinderen zijn hipsters nu met nu
en dan een new jersey shore stylelook.
Het samenklonteren tot ransige boter in de zon
vertrappend alles waar ze prat op gaan.
Pop, popster, babydoll of horendol hoerenjong of
rap de rapper knapt de knapper in superfood
met friet en mayonaise en afval van het abattoir
bijna uit het afgetrainde lijf het zwaar zwartgallig gemoet
is en must met alles bij te moeten wonen waar met z'n allen
het individu van nu getoond kan worden aan velden vol narcisten fascisten
of populisten van het beduimeldste soort ego's in hun gulpje.
Meisjes borsten stevig los in het door god mag weten wie genoot
volgegoten tot trommelvlies op voorhand barsten gaat vertonen
hun heupen en hun haren jubelend van vreugd in helser vreugdevuur.
Gelaten en beschonken
staan de afdruiprekken
derde pinksterdag
van hun zooi en zooitje bevrijdt
weer in de zon
die deze rommelmarkten
van de geest verstierden
omwille van enig vaag plezier
dat de DJ en megaster
in de magnetron opgewekt
heeft van hun kokend brein.
zondag 8 juni 2014
Meta mor fose
Het ei ontfutselen tot schepsel
gediept uit eitwit in een schaal
verrupsen tot veelpotig wezen
eter in de weerwil tot voldaan
weerom weerbarstig in verpoppen
om te ontluiken in facetogen
van de bevlogenheid in zijn
bloembezoeker of dorstig laven
aan de stank van het bestaan
tot slot vergaan tot vlinder
onhoorbaar spetterend succes
tegen het voorruit van het verhikel
vervlekt vervloekt zo haar vergaan.
gediept uit eitwit in een schaal
verrupsen tot veelpotig wezen
eter in de weerwil tot voldaan
weerom weerbarstig in verpoppen
om te ontluiken in facetogen
van de bevlogenheid in zijn
bloembezoeker of dorstig laven
aan de stank van het bestaan
tot slot vergaan tot vlinder
onhoorbaar spetterend succes
tegen het voorruit van het verhikel
vervlekt vervloekt zo haar vergaan.
D after
Zouden ze geweten hebben
van de ouderen hun strandfeest
op Normandië
Hun tenen krom nog
van ellende
die honger bracht
in de nadagen
van een tanende grootmacht
Was hun vlees al meer verspeend
taaier dan voorheen ontdaan
van ieder sprankje hoop
tot op het bot geteerd
tot huilen toe verleerd
Is er meer nog weet
van mannen aan de kust
de zon zien opkomen
met de dood voor ogen
Dat alles wat ooit leefde
vergeefs de tijd verbeet
hoe vrees gepaard
met verjaring naijlt
in onverzettelijk
heden
nu wel doorvoed
het grote lijden
weer wordt opgediend
bij een zeereep
vol barbaren
met dat verschil
dat alles nu
met plastiek wordt versierd
gedecoreerd gemoed
van heldendom ontbloot
een vloot ziet stranden
waar behouden vaart
vergeefs nog klinkt
uit kelen krijsend verleden
na zoveel tijddoden met haat
dit nooit weer en stuk slaat
op de harde rotsen
van deze kust verzopen
erbij wel bij stilstaat
van de ouderen hun strandfeest
op Normandië
Hun tenen krom nog
van ellende
die honger bracht
in de nadagen
van een tanende grootmacht
Was hun vlees al meer verspeend
taaier dan voorheen ontdaan
van ieder sprankje hoop
tot op het bot geteerd
tot huilen toe verleerd
Is er meer nog weet
van mannen aan de kust
de zon zien opkomen
met de dood voor ogen
Dat alles wat ooit leefde
vergeefs de tijd verbeet
hoe vrees gepaard
met verjaring naijlt
in onverzettelijk
heden
nu wel doorvoed
het grote lijden
weer wordt opgediend
bij een zeereep
vol barbaren
met dat verschil
dat alles nu
met plastiek wordt versierd
gedecoreerd gemoed
van heldendom ontbloot
een vloot ziet stranden
waar behouden vaart
vergeefs nog klinkt
uit kelen krijsend verleden
na zoveel tijddoden met haat
dit nooit weer en stuk slaat
op de harde rotsen
van deze kust verzopen
erbij wel bij stilstaat
dinsdag 3 juni 2014
De man
Er is een man die wat rondloopt
in gedachten over telkens dezelfde weg
komt hij terug op een punt
waar hij begon die plaats
waar iedereen kon komen
waar eenzaam zijn bestond
daar is hij van vertrokken
gewoon naar binnen toe
gegaan geen bank meer
om te rusten geen voet
meer tussen de deur
de gordijnen werden
gesloten niemand
trad daar nog of bewoog
hij had zich van de wereld
afgesloten achter z'n oogleden
bewogen enkel nog zijn ogen
hoorde hij slechts wat erbij
hoorde het geluid dat bloed
maakt open wonden maar
niet rood hij noteerde lijnrecht
in zijn woorden wat aan de weg
gezet kon worden voor de vuilnisman
verder zag hij wie hij niet was
maar niet bij hem hoorde en
stoorde zich op de punt aangekomen
er geen moment meer aan
dat hij de man zag rondlopen
in een gedachtengang
malend in z'n woorden
waar niemand bij kon
hij zelden nog alleen
naar binnen ging
erbij kon horen hoe rustig
hij daar niet mee zat
dat zijn wereld werd
omsloten door zijn
gedachten heen gedicht
uit vlees en bloed gestold
geronnen zwarte korst
zoiets gemorst dat veel
weg heeft van verdwalen
op een stip die daar
is neergezet.
zoiets gemorst dat veel
weg heeft van verdwalen
op een stip die daar
is neergezet.
De moraalridder harnast zich voor het jonassen
De waarheid is verworden van lieve deugd tot onbetrouwbaar maatje
waar schuchter tegen aan geschurkt wordt door boeven en vandalen
of iemand die nog wat in pacht heeft zonder het terug te betalen
het is balen dat de leugenaar overleeft met schetsen en gekscheren
waarheden handelswaar tegen betaling om te zetten is tot een product
spelen ondeugden deugniet met een naïef maar ozo vriendelijke dief
van de gemoedstoestanden die nog wat zijn blijven plakken
in gehoorgangen oorsmeer voor de trommelvliezen die al weten
wat verliezen is. Tot horensdoof en dol woekeren de geldwolven
om wat luttel gewin. Smachtend lurken ze aan de tepels waar nog verschraald
de zure room van afgeroomd is tot een topje van een ijsberg op globaal
een opgewarmde planeet. Het interesseert ze geen reet hoe meedogenloos
het woud van waarheden is gekapt tot plaag van opborrelend koolzuur dat de aard der dingen
aantast tot een paar brommend grommende Ferrariteiten die bloeddorstig van begeerte haatdragend maken van alles wat zo onschuldig naakt nog eerder het maagdelijk meisje was
voor zij de vete baarde met haar zonen. Een zooitje mannelijk genot dat vrij hormonaal de boel verstiert met totempalen en pervers pekveren getooide maatwerkjes om hun afgetrainde lijven gladder en gesmeerder hun tong bezeren aan de smaak van digitaal verstrikte kapitale zekerheden
waar een wereld aan ten ondergaat.
waar schuchter tegen aan geschurkt wordt door boeven en vandalen
of iemand die nog wat in pacht heeft zonder het terug te betalen
het is balen dat de leugenaar overleeft met schetsen en gekscheren
waarheden handelswaar tegen betaling om te zetten is tot een product
spelen ondeugden deugniet met een naïef maar ozo vriendelijke dief
van de gemoedstoestanden die nog wat zijn blijven plakken
in gehoorgangen oorsmeer voor de trommelvliezen die al weten
wat verliezen is. Tot horensdoof en dol woekeren de geldwolven
om wat luttel gewin. Smachtend lurken ze aan de tepels waar nog verschraald
de zure room van afgeroomd is tot een topje van een ijsberg op globaal
een opgewarmde planeet. Het interesseert ze geen reet hoe meedogenloos
het woud van waarheden is gekapt tot plaag van opborrelend koolzuur dat de aard der dingen
aantast tot een paar brommend grommende Ferrariteiten die bloeddorstig van begeerte haatdragend maken van alles wat zo onschuldig naakt nog eerder het maagdelijk meisje was
voor zij de vete baarde met haar zonen. Een zooitje mannelijk genot dat vrij hormonaal de boel verstiert met totempalen en pervers pekveren getooide maatwerkjes om hun afgetrainde lijven gladder en gesmeerder hun tong bezeren aan de smaak van digitaal verstrikte kapitale zekerheden
waar een wereld aan ten ondergaat.
maandag 2 juni 2014
Aan de rokken van de juf
Ze zijn weer toonbaar
wit beent zij ermee
als op de boulevard
het oude dijklichaam
af en aan onthaard
dotjes ietwat bejaard
maar schalks nog
op de pumps
paradeert ze zonniger
als weleer toen kilte
haar in de botten stak
alles nog bedekt
weduwe of vrijgezel
oude vrijster wellicht
maar kerksgezind
zondagen hebben zin
zo als zij zingt is geen
gebekt met liefde d'r in
beheerst bedeesd beduusd
gaat zij haar gangen na
dag in dag uit alleen
wit beent zij ermee
als op de boulevard
het oude dijklichaam
af en aan onthaard
dotjes ietwat bejaard
maar schalks nog
op de pumps
paradeert ze zonniger
als weleer toen kilte
haar in de botten stak
alles nog bedekt
weduwe of vrijgezel
oude vrijster wellicht
maar kerksgezind
zondagen hebben zin
zo als zij zingt is geen
gebekt met liefde d'r in
beheerst bedeesd beduusd
gaat zij haar gangen na
dag in dag uit alleen
Bevlogen
Dwars door alle overtuigingen heen
vliegen en ook vliegen in de Krim
vrij en niet verveerd volleerd
soms vleugelloos of kort gewiek
tegoeddoend aan kadavers
uit de tijd dat niets verging
zoals het ging maar gewoon
wat anders lijkt op wat bedorven
is en nimmer is of wordt
vrijgegeven tot bevlogen leven.
vliegen en ook vliegen in de Krim
vrij en niet verveerd volleerd
soms vleugelloos of kort gewiek
tegoeddoend aan kadavers
uit de tijd dat niets verging
zoals het ging maar gewoon
wat anders lijkt op wat bedorven
is en nimmer is of wordt
vrijgegeven tot bevlogen leven.
zondag 1 juni 2014
Kantelpunt
Je kijkt nog eens terug
naar een brandpunt
waarop de focus werd
gericht geschoten
naar je onschuld
in oorverdovend
suizen liet je het
leven achter je
liggend op straat
dat kind dwars
door de stad
een lagere school
verlater wees nog
van z'n verleden
vervreemder dan ooit
kwam ter wereld
in z'n geboortestad
van twaalf jaar geleden
de wereld brandde
onder z'n handen af
zo ook god en thuis
het nest verruild
voor de techniek
van onderduiken
in een vakgebied
dat geen houvast
bood dan loodgieten
verdwalend in het hart
over de wallen
verander je
in een rommelmarkt
waar voddenjood
de tering naar je nering
afzette voor een habbekrats
het gal en rad voor ogen
zwart door gedraaid
was alles opgegeven
wat zo vanzelf niet
vanzelfsprekend was
het Paradiso van de jeugd
hel verlicht en afgegeven
ouwe hoeren bij de vleet
teveel vlees om een 't lijf
van af te vreten je wordt
doodleuk in z'n achteruit
de toekomst in gedreven
voor eeuwig in opgeborgen
verder daarin te leven.
God moet welhaast een aanklacht zijn
Zalig is het zwakbegaafde dat zachtjes knaagt aan het geweten van de tijd.
God z'n iPad wijst de wijzen uit het oosten stilletjes via Google earth naar het dichstbezijnde.
Een oerknal uit het grijsverleden, bijna vergeten, maakt ruim baan voor de banvloekers in het heden. Ze verslinden zoveel hemellichamen dat geen ster meer het aandurft de ware te wezen.
Uitgelezen in een onverkwikkelijk moment van onbekommerd weten, schijnt hij de moed te hebben
opgegeven. Met opgeheven hoofd, binnen getreden in de grijze smurrie die rest uit zijn scheppingsdrift, waar alles binnenste buiten is gekeerd, keert hij weder in de geest terug van menig goedgeefse medemens die vanuit zichzelf wel weet, het paradijs daar leef ik niet in, maar leeft in mij, rustig, lustig in de beeldende herinnering.
Iemand, die nog kippenvel heeft, smeekt ach en wee mijn kind, hoe toch ter wereld gebracht in deze bekommernis waar niets meer heilig is. Dat tussen schaamlippen door gebeden prevelde van een scheppingsdrift gepaard aan het banaalste dat zich heeft uitgeleefd. Kwistig zaad dat morsig in de schoot uitgestort weer Gods vruchtwater in vloedgolven liet wedijveren met laatste ademtocht gemaakt langs teder longweefsel dat zo gretig nog lucht opzoog van het onbekommerde niet gekwelde waterlichaam dobberend in een wolkenveldje aardsengelen. Ach
god mag weten wie nog uitverkoren is de laatste strohalm te redden uit het vage vuur. Nu hel en verdoemenis het enige onderkomen is waar niemand mee tevreden is op aard. Is hij weer wellekome of blijft hij doodleuk in deze hersenpan opgesloten leven?
God z'n iPad wijst de wijzen uit het oosten stilletjes via Google earth naar het dichstbezijnde.
Een oerknal uit het grijsverleden, bijna vergeten, maakt ruim baan voor de banvloekers in het heden. Ze verslinden zoveel hemellichamen dat geen ster meer het aandurft de ware te wezen.
Uitgelezen in een onverkwikkelijk moment van onbekommerd weten, schijnt hij de moed te hebben
opgegeven. Met opgeheven hoofd, binnen getreden in de grijze smurrie die rest uit zijn scheppingsdrift, waar alles binnenste buiten is gekeerd, keert hij weder in de geest terug van menig goedgeefse medemens die vanuit zichzelf wel weet, het paradijs daar leef ik niet in, maar leeft in mij, rustig, lustig in de beeldende herinnering.
Iemand, die nog kippenvel heeft, smeekt ach en wee mijn kind, hoe toch ter wereld gebracht in deze bekommernis waar niets meer heilig is. Dat tussen schaamlippen door gebeden prevelde van een scheppingsdrift gepaard aan het banaalste dat zich heeft uitgeleefd. Kwistig zaad dat morsig in de schoot uitgestort weer Gods vruchtwater in vloedgolven liet wedijveren met laatste ademtocht gemaakt langs teder longweefsel dat zo gretig nog lucht opzoog van het onbekommerde niet gekwelde waterlichaam dobberend in een wolkenveldje aardsengelen. Ach
god mag weten wie nog uitverkoren is de laatste strohalm te redden uit het vage vuur. Nu hel en verdoemenis het enige onderkomen is waar niemand mee tevreden is op aard. Is hij weer wellekome of blijft hij doodleuk in deze hersenpan opgesloten leven?
Abonneren op:
Posts (Atom)