zondag 8 juni 2014

Meta mor fose

Het ei ontfutselen tot schepsel
gediept uit eitwit in een schaal

verrupsen tot veelpotig wezen
eter in de weerwil tot voldaan
weerom weerbarstig in verpoppen

om te ontluiken in facetogen
van de bevlogenheid in zijn
bloembezoeker of dorstig laven
aan de stank van het bestaan

tot slot vergaan tot vlinder
onhoorbaar spetterend succes
tegen het voorruit van het verhikel
vervlekt vervloekt zo haar vergaan.

D after

Zouden ze geweten hebben
van de ouderen hun strandfeest
op Normandië

Hun tenen krom nog
van ellende
die honger bracht
in de nadagen
van een tanende grootmacht

Was hun vlees al meer verspeend
taaier dan voorheen ontdaan
van ieder sprankje hoop
tot op het bot geteerd
tot huilen toe verleerd

Is er meer nog weet
van mannen aan de kust
de zon zien opkomen
met de dood voor ogen

Dat alles wat ooit leefde
vergeefs de tijd verbeet
hoe vrees gepaard
met verjaring naijlt
in onverzettelijk
heden

nu wel doorvoed
het grote lijden
weer wordt opgediend
bij een zeereep
vol barbaren
met dat verschil
dat alles nu

met plastiek wordt versierd
gedecoreerd gemoed
van heldendom ontbloot
een vloot ziet stranden
waar behouden vaart
vergeefs nog klinkt
uit kelen krijsend verleden

na zoveel tijddoden met haat
dit nooit weer en stuk slaat
op de harde rotsen
van deze kust verzopen
erbij wel bij stilstaat