Het ei ontfutselen tot schepsel
gediept uit eitwit in een schaal
verrupsen tot veelpotig wezen
eter in de weerwil tot voldaan
weerom weerbarstig in verpoppen
om te ontluiken in facetogen
van de bevlogenheid in zijn
bloembezoeker of dorstig laven
aan de stank van het bestaan
tot slot vergaan tot vlinder
onhoorbaar spetterend succes
tegen het voorruit van het verhikel
vervlekt vervloekt zo haar vergaan.
zondag 8 juni 2014
D after
Zouden ze geweten hebben
van de ouderen hun strandfeest
op Normandië
Hun tenen krom nog
van ellende
die honger bracht
in de nadagen
van een tanende grootmacht
Was hun vlees al meer verspeend
taaier dan voorheen ontdaan
van ieder sprankje hoop
tot op het bot geteerd
tot huilen toe verleerd
Is er meer nog weet
van mannen aan de kust
de zon zien opkomen
met de dood voor ogen
Dat alles wat ooit leefde
vergeefs de tijd verbeet
hoe vrees gepaard
met verjaring naijlt
in onverzettelijk
heden
nu wel doorvoed
het grote lijden
weer wordt opgediend
bij een zeereep
vol barbaren
met dat verschil
dat alles nu
met plastiek wordt versierd
gedecoreerd gemoed
van heldendom ontbloot
een vloot ziet stranden
waar behouden vaart
vergeefs nog klinkt
uit kelen krijsend verleden
na zoveel tijddoden met haat
dit nooit weer en stuk slaat
op de harde rotsen
van deze kust verzopen
erbij wel bij stilstaat
van de ouderen hun strandfeest
op Normandië
Hun tenen krom nog
van ellende
die honger bracht
in de nadagen
van een tanende grootmacht
Was hun vlees al meer verspeend
taaier dan voorheen ontdaan
van ieder sprankje hoop
tot op het bot geteerd
tot huilen toe verleerd
Is er meer nog weet
van mannen aan de kust
de zon zien opkomen
met de dood voor ogen
Dat alles wat ooit leefde
vergeefs de tijd verbeet
hoe vrees gepaard
met verjaring naijlt
in onverzettelijk
heden
nu wel doorvoed
het grote lijden
weer wordt opgediend
bij een zeereep
vol barbaren
met dat verschil
dat alles nu
met plastiek wordt versierd
gedecoreerd gemoed
van heldendom ontbloot
een vloot ziet stranden
waar behouden vaart
vergeefs nog klinkt
uit kelen krijsend verleden
na zoveel tijddoden met haat
dit nooit weer en stuk slaat
op de harde rotsen
van deze kust verzopen
erbij wel bij stilstaat
Abonneren op:
Posts (Atom)