Daar zit hij dan
met lichtjes in z'n ogen
ontstoken glanzende kijkers
met tintelende rimpeling
van enige gedachten
over hoe het de tijd vergaat
die deelbaar is gemaakt
in levenstempo's op maat
de zangerige Duitser
uit het zwarte woud
zoekt rust in z'n rustgebied
rap pratend over grote haast
rondrennend over de aardkloot
vlooit hij uit hoe wij onthaasten
hij streeft zelf naar niet moeten
doen en doet het tegenovergestelde
iets nuttigs en stapelt doodgemoedereerd
de drogredenen van het bestaan op
de man is onuitputtelijk voor zichzelf
met zichzelf in de weer gelukkig
te wezen vanuit z'n eigen leer
te resoneren met aanspreken
op het geen zin geven wordt alles
weer zingevend en spreekt de wereld
zinvol boekdelen die hij aan de man brengt om god weer aan de man te brengen met de remmende voorsprong op de versnelling van de lachende catastrofe die ons uitput en wij ook uitputten
want wij zijn de moderne mensen van deze tijd die hem nodig hebben omdat dachten dat we niet konden vliegen tot we neerstortte in ons ravijntje van simplisme hoe alles weer eenvoudig zou kunnen zijn met zijn nietszeggend heden.
(Rosa)
zondag 20 juli 2014
Vleesboom
Hier zijn wij
we hebben ons
naarstig prijsgeven
huis en haard
wij zijn eruit verdreven
de geest is uit de fles
onze lichamen regen
hompen vlees zonder reden
hebben wij de aarde gegeven
hier zijn wij
In wezen leedwezen in
niets viel ons ten deel
wij zijn een zegen
voor de mensheid
en wat rest van pasteitje
na een valpartijtje
en het kiekje geschoten
van het rondslingerend leed
hier zijn wij
goed in samenleven
samendeden samensmeedde
ons zijn in alles wat in ons zit
en wat ons ontschoten is
wat ons te binnen schiet
of met ons wordt uitgewist
hier zijn wij
kijkend naar de spotprent
met wat ongeloof naar ongelofelijk veel
harde feiten bij ontbindende factoren
vervreemden wij steeds meer
tot rouwplechtigheden
met de daders in de slachtofferrol
met de nabestaande scherven
en een verstikkend brok in de keel
(how much agony resistance do you need for this pornographication of affliction voyeurism)
we hebben ons
naarstig prijsgeven
huis en haard
wij zijn eruit verdreven
de geest is uit de fles
onze lichamen regen
hompen vlees zonder reden
hebben wij de aarde gegeven
hier zijn wij
In wezen leedwezen in
niets viel ons ten deel
wij zijn een zegen
voor de mensheid
en wat rest van pasteitje
na een valpartijtje
en het kiekje geschoten
van het rondslingerend leed
hier zijn wij
goed in samenleven
samendeden samensmeedde
ons zijn in alles wat in ons zit
en wat ons ontschoten is
wat ons te binnen schiet
of met ons wordt uitgewist
hier zijn wij
kijkend naar de spotprent
met wat ongeloof naar ongelofelijk veel
harde feiten bij ontbindende factoren
vervreemden wij steeds meer
tot rouwplechtigheden
met de daders in de slachtofferrol
met de nabestaande scherven
en een verstikkend brok in de keel
(how much agony resistance do you need for this pornographication of affliction voyeurism)
Abonneren op:
Posts (Atom)