bewust van hoe het smoelt
tot er ineens een mondhoek
verscheen uit z'n verband
toen las ik plotsklaps dunk
dat de lippen clownesk
tot lichtbollende wangzakken
opdrukt en weet sindsdien
hier grimast de eenzame man
die zelden anders dan gelijk
in zichzelf geloven kan
je denkt dan nog ach Jan
en misschien Martijn
maar blijkt plotsklaps
de halvemansheid daaran
lijden kan
ze bekken gek genoeg niet
anders dan diepzinniger
aan het oppervlakkig zien
hoe genoegzaam ook
het zelf kan zijn