houtsnijwerkje op mijn binnenduin
te zinnespelen op mn houtje
touwtje waarmee ik gebonden ben
met levenseindjes aan elkaar knopend mn geld verdien
het tafreeltje gadeslaand op maat
van in de verte knagende golven
gestrand op kusten waarover ik
in oneindigheid strompelvoetig sporen
verdien die in zijn zachtste ademtocht
gewist mij laten inzien hoe kunstig
geknutseld bespeelt
het werkje tot in de nerven uitgewerkt
op z'n hoofd geplaatst weinig denkbeeldig
een asbakje betreft
met een gedoofde sigaret vreemd genoeg
ter hand gesteld
lijkt hij op mij
een levensteken
hoewel
ik denk
dat hij mij
gedachteloos
vindt
