eindelijk zo op de rand
een omkering van inzicht
eindelijk eindeloos
peilloos zijn
en dan zwijgzaam staren
naar het niets verdwijnen
de verbeelding spreekt
stilaan duister
de leegte ademt
lachende leegte
en doet er verder
het zwijgen toe
Ze zou denken
wanneer de bloeddruk hoger is
hij harder wordt
wanneer het bloed dunner is
hij niet slapper wordt
wanneer het sneller stroom
hij rapper komt
wanneer het warmer is
hij van wanten weet
maar nooit gedacht
dat hij een evenbeeld heeft