zaterdag 20 september 2014

Er gaan mensen over de schreef

Zij die nu het verleden verwekken
baren zorgen voor de toekomst

een land kent haar grenzen
waar het de vluchteling betreft

een verwarde man die in de mist verslonden
is wist van het bijstere spoor niets

een enkeltje waarop de machinist
zijn collega mist galmt en talmt wat

het eindstation biedt geen uitkomst meer
nu wederzijds verblind de tijdgeest spint

ragfijn weeft zij haar tere weefsel in
dit melkwit verblekend licht

op een onbewaakt moment zwijgt het sein
staat op groen en ziet met lede ogen toe.