dinsdag 22 november 2016

Mooi woord

Eerst huppelde je frank en vrij
over de velden van taal
vloekte soms met de kleur van graan
in spraakwater klaterde je harde hagel
tot zachter nevel benevelend neer
zeeg van volle aar tot in de schede
zoeter regen warmer aan de zon
in kleuren spande je de kroon
maar bleef je zelf in alles verstaan
ik kende je vanuit de kindermond
klaar schalde je in toonaarden
rijpte op stembanden maar
wortelde zelden op verstaarde aarde
geen woord teveel of ging
onbeteugeld tekeer stelde je te weer
maar helaas er werd gesproken
met tongen van staal waar geen pen
nog kon beschrijven hoe gegijzeld
je daar nu schreit ingeklemd
tussen keurslijven die beschermder trouw
je vrijheid tot spreken verstomd
laat bewegen in teweer gesteld
omwille van vrijheid van geven
nu zelf in gevangenschap leeft
waar de gijzelnemers kwistig
hun vlammende haat laten schijnen
dat het woord de vrijheid is ontnomen
om gewoon tegengesproken te worden.