opgelucht hoe hoog
bewogen ook
ik droom opgestoken
staar in een inktzwart gat
dat roerloos gapend
aan m'n voeten ligt
uitzicht gebiedend
aan de chronische bespiegelaar
die lachend inziet dat de grimas
van de neuzen die naar
voren gericht de maat
tikken op het aardewerk
dat uiteen gevallen is
want ik ben voor leven
na de dood
omdat er voor de dood
geen leven is.
--
R
ik ben niet van papier!
