Als het leven om het even is
een moment de eeuwigheid
dan breekt de tijd van duren
aan zachtjes gelijk een schaduw
aan je zijde waar uitzichtloos
een toekomst wacht die ongewis
een refreintje is wat je nu al mist
schimmig en ongewis zoals avondlicht
waarbij niet meer te lezen is
wie of er zingt of nuriend
wegsterft in gedempt geluid
van de klok die aftikt
wat is geweest
