zondag 18 oktober 2015

De man verzinkt in diep gepeins

Hij maakte van confetti z'n eigen
sexbom die ontplofte in een verhaal
dat hij om haar verzon 
ontkleedde feiten bloot tentoon
zoals het huid en haar betaamde
in het openbaar opgebaarde 

alles werd iedereen en niemand was
hiermee tevree van zoveel ontluisterde 
feiten waarmee hij zichzelf genas 
en las en was weer een geheel 
in zes ledematen delen van het geheel

zoveel schaamteloos bloot is nooit vertoond
niet uit een stuk maar doodgewoon
een fragmentatiebom kwetsbaar kwetsend 
kletsend 
over iedereen gewoon omdat hij daarmee
alleen 
heel doodgewoon 
zonder neuken het kind verwekt 
dat snakt naar liefde in een context 
de schalkse profeet die het klaarspeelt
hoe ik nu weet hoe hij het deed

en zij ach zij
zij staat erbij
afgedrukt en wel
een lekker stuk dat wel
je zou wel willen weten
hoe zij voelt wanneer zij
uit papier bevrijdt
geen foto blijkt maar meer

(KOK)

Zoveel meer

Even was ik zoveel meer
De reddende engel papier
De woorden dropen van mij
af ik was 
van ritueel nu serimonieel 
een parallelle werkelijkheid 

tot tranen toe bewogen 
vervloeide alle zin in mij
o onleesbaar teken ik
doordrenkte drenkeling
nu enkeling of woordenschat
ik vraag mij af
van iedere letter
die ik in mij had
troostend
tot meedogenloos en troosteloos 
vodje op een warme steen
gladgestreken stralend
in de zon te drogen
geplooid gekreukt geheugen 
dat hier nu wordt gelezen
door de wanhoop en de dood
slechts denkend aan zelfmoord

maar geprezen nu deze regels
zien als schelle koord waaraan
geen strop maar klepel hangt
die eindeloos weet heeft 
van de hand die uitgeschreven
uit dit stuk papier de reddende 
engel was van de enkeling
ik was niet meer