Gevoed door de klanken wandelde ik
het uitverkocht theater van het kunstlicht
in geen toonbaar genoegen in zicht
dan de man die postuum gekleed
iedere grill tot modebeeld etaleerde
zelfs zijn onderbroek (ik inspecteerde even
of smetteloos ook de binnenzijde onbevlekt
is gebleven) stond niemand tegen
hij overleefde
de hagedis in niet mis te verstane beeld
lied gelijkend kameleon de wereld verbleken
zo verschoten van kleur liet hij de mensheid
beven in klederdracht en lichtbeelden
de held boven z'n eigen heldendom verheven
leefde verheerlijkt om het even
in contact met de omgeving wat een beleving
wandelend in klankkleuren van de gast
die dwars door een eeuw heen overleefde
en zelfs nu nog tussen mijn oren voortleeft
hij heeft mijn zegen al viel het toch wat tegen.
Verstuurd vanaf mijn iPad
