Naamloos

Sommigen zijn voor hun tijd

 te laat of veel te vroeg

of zijn gewoon precies

op tijd om heen te gaan

het is niet eer van opstrijken

of de verdienste die het meebracht

meer vergeten van in de gaten 

houden hoe de tijd verstrijkt

want met sterven ben je nooit

alleen diegene die vertrekt

er blijft iets achterwege

dat naamloos onbenoembaar

heet de plaats die ooit was

ingenomen een levende 

legende op nummer een.

Sterren vallen uit hun hemel
maar ze vallen nooit alleen
maar naar beneden als ze vallen
schitteren ze ook heel gemeen
benepen met het weten hoe
gewoon hun fonkelregen
spetterend van dovend vuur
schitterend ten ondergaan
in avondrood van het leven
of ochtendgloren van de dood.

(GM, '16)