Hoop doet leven
meer hoop
meer mensen
leven in de shit
tot 'n puinhoop rest
vrijdag 15 oktober 2010
Opvliegend
Kom vlieg met me mee naar de noorderzon
waar iedereen thuis is en er nooit aankomt
waar iedereen thuis is en er nooit aankomt
dat liedje dat nooit is
opgeschreven doorzingt
de schrijfmachinist rattelde
schreef aangeschoten die
regels wat overdreven
op z'n typemachien
vingers op de loop van aanslagen
met de haan gekromd gespannen
er klonk een deuntje op de maat van 10
vervloog de droom die afgeschoten is
Structuur
Ik weet niet waar het aan ligt
dat wat recht is krom trekt
dat wat hoog zit laag ligt
als de val gebroken is
dat wat recht is krom trekt
dat wat hoog zit laag ligt
als de val gebroken is
ik weet ook niet het waarom
dat licht breekt wat ik toch zie
de tak knakt waar beweging is
iets loskomt dat zo zeker was
ik weet ook niet toen hart omsloeg
dat kapseizen er toch toe doet
hoe de tijddoden daarin verdronken
watersnood nog overvloedig was
ik toch niet zie waar zwakte zit
dat niemand in ziet hoe verkrampt
het leven er niet toedoet in bestaan
met louter onafgebroken blijven vergaan
Abonneren op:
Posts (Atom)