Wanneer het licht uit gaat in dit karkas
Een laatste ademtocht de vlam uitblaast
Eindelijk in dromen de geest uitlaat
Ongebonden vrijwel onbezonnen
Het leven laat voor wat het is en achterlaat
Komt de zwaartekracht van al die onzin
Eindelijk los van waar het omdraait
Bemerk je hoe de eenvoud voor het verkeerde staat
Maak je een optelsom van aflaten die schuldenlast
Die ongemerkt van de schouders glijdt
Tot gewichtloosheid parten speelt
Je een windvaan eeuwig leven lijkt
Omdat je altijd al een windbuil leek
Is de werkelijkheid een droom
waarin je graag terug keert
.
