Het brandt nog wel maar de jeuk is er vanaf.
Schrijnend feit in teveel tegenlicht verblindt.
Bijt alles wit wat eerder nog op zicht,
te kijk stond in de zon, verbleekt. Terwijl jij weet
dat verbrandt je daar nog leest, is het ondertussen
allemaal vergeeld. Zo dooft geluk in kleurendruk
tot helderziend, maar overbelicht een toekomstbeeld.
Zo vreemd hoe ooit afgedrukte tijd zichzelf geneest.
Het scheelt, met het vervagen komt ook de werkelijkheid
aanzetten, in dit licht niet alles gezegd is van waarheid.
