donderdag 11 maart 2010

Verliezen van de heiligheid aan autoriteit

Zesenzestig al een eeuw geleden
hekken waren niet meer van de dam
nu is de doorbraak toch gekomen

een democratie van één natie
is er boven alle visie uitgestegen
nu een vriend verloren aangegaan

gaat de cohen voor de hanen
blijft het bos weer bij't bomen
zal een eurling eenzaam kraaien

laat de boel dus alvast onderlopen
want 't plengt vast krokodillentranen

wie houdt nu de vinger nog in de dijk

IQ koorts

............~IqEqSqquqcq~.................

Wilgenbos

Bomen die uit zichzelf hier gekomen
Kwamen terwijl er niets bestond
Braken in een zuchtje lucht
Bomen oerbomen in oerbos
Zo oud als mijn gedachten
Stonden uitgehold hier
Hun weg te dromen
Verwarrend door hun
Kronen gebroken licht
Waardoor ik voorjaar
Hier kwam tonen
Dat in wilgen ontvangst
Betonen ik welkom heet

--
Gr Ries

Wat een strop-dassen

Zwart wit zitten
Ze te kuierlatten
Met van elkaar gejatte
Nagetrapte opgelapte
Lakglansende punt
Schoenen naast hoog
Gehakte maar bekakte
Damestassen in mantel-
Pakuitvegen te kuttekoppen
Roodgekraagde felbegeert
Te eikelende klootzakken
Terwijl ik armlastig spraak
Gebrekkig 'Tshirtje uitdeed
Zo uitgekleed in
Het vertoon de zin
Vergattermejakkes
Het omging met
Zon alom aan de verkeerde kant
Van 't glas snik ik zit te broddellappen
Aan een tafel vol stropdassen

--
Gr Ries

Jongste jongensdroom

Daarin was hij al klaargekomen uit
de moedersschoot zijn gedachte voort
in teder gerief van onbevangen lief
de posttraumatische puberaal
glibberend en snotverveeld
van de schrik bekomen
zijn hand afveegt waarmee eerder
hij het vaatwerk mee afdeed
als onbeduidend levensgevaar
en miljoenen stierven zo terloops
is dagelijks de doodgewoon rukkend
aan de lul die levenslange lessen
van buiten leert om te ontkomen
aan de hoge nood die aan zijn ballen
kleeft waarin hij het juiste kruisje sloeg
aangehaald alszijnde de enige lieve heer

--
Gr Ries

Het onderdeel zijn

Je haalt jezelf eens uit elkaar
deeltje voor deeltje spreek je
is een geheel van jouw alleen
maar toch ontbreek je op
een onderdeeltje van het zijn
is niet van jouw eigenheid
je bent er dus nog niet
zonder erbij te zijn
het is vreemd
dat je met zoveel niet zijn
er al bijna klaar bent
met in elkaar gezet te zijn
waarom dan toch montagefilmen
met beelden uit 't boek dat je las
terwijl iedereen teleur
gesteld was op je

--
Gr Ries