Ik draaide me eens om in het graf
en zag tot mijn verbazing hoe gaaf
ik er toch nog uit zag geen gezicht
op de gevreesde ontbinding
waarop van vlees uit bezien
men recht heeft tot ontstoffen
ontbeer ik het ontbinden in factoren
waarbij het mij geliefde molecuul
gebonden blijft in celstruktuur
met ademende membraan
dat alles doorlatend huidje
waarmee ik vers op de lever
in leven blijf geconserveerd
voor eeuwig in de geschreven vorm
die ik liever vergankelijk had
op de zinnen waarop tekens
van leven zijn gesteld in wetenschap
dat stoffelijk zijn een noodlot is
de aarde in woorden verzopen
vergaat in tekst en denkbeelden
terwijl de dementeerde tekst
straal bezopen in de kist
geborgen voor de archeoloog
een stijf stukje cryptiek
hiëroglief dat er niet om loog
onontcijferbaar stukje gymnastiek
dat menigeen na mij de dood
in ogen zag zonder al te groot
probleem gelijk de boom
zijn bladeren verlies maar toch
een onbeschreven blad mag heten
in het overleven in barre tijden
zo vers wil ik wel blijven leven
met mijn jarenringenloren
--
R
