toen ik hoog verheven keek naar de hemel
met mijn benen van textiel uitwaaierde
zag wat martelaren lopen in hun marathon
die ze van zichzelf verloren toen ze uittraden
in deze kleine werkelijkheid in reflecterend geel
in uitgedoste zolen verloren zij hun voetsporen
en ik mijn vol verstand in schrijffout hier
aan de dijk gezette balen stro kartonnen lucht
van zonnen in de pretogen van de koe
-
R
