zondag 25 juli 2010

Ongemotoriseerd

Klonk de akker nog zachtaardig
door hardleerse hand bewerkte aarde

de zware wissel eisde zijn tol
getrokken in diep doorleefde sporen
verliep alles stilzwijgend
in beschermde waarden

geen steen des aanstoot
vormde nog een doorn in het oog
zoals nu er altijd iets lelijks
voor gebouwd wordt
al is het nog zo mooi

overheerst de nevel en zie
ieder bouwvallig verleden
weerklinkt in het geraas
de motor van de economie

(zonder brandstof teerde alles op de hand)

Ik schonk

vergeving zwart als koffie bitter
gelijk de eerste die je ooit dronk
weerspiegelend beeld
van de geschonkene
een grimas van gedachten
vloog voorbij vertrouwen
heerst het houden
dat bij veelvuldig drinken
de smaak in alle volheid schenkt