Wegdek

Bruin gewas

De grond is giftig op de boer
ook de lucht vergeven van vertier
zingt benauwd in koor

Hoe zwaluwstaart toch 
met houtsnip daar verbonden
vergeven zijn in dit gewas

Dat nergens meer op slaat
nu de wind het onbewogen laat. 

Verdelgt de boer het laatste kruid
waar nergens meer wat tegenop
gewassen is.

Omgewerkt

De dorsvlegel staat tevree

slaat zijn werk gade

Het is een schelmenstreek.

De aarde riekt naar

het verderf 

dat hij heeft aangericht.

Een handvol piepers ligt

daar uitgeput ten grondslag

te hoop gelopen ook

Te grabbel gegooid

heeft hij het voor gelogen

nu alle ruggen zijn gebroken

en de krielen ongeploegd 

ter aarde zijn besteld.