maandag 6 december 2010

Staat als een huis

Dag huis
waar niemand thuis is

door mijn toedoen
onbewoonbaar verklaard

een enge ruimte
waar de muren
vanzefsprekend
op me af komen

ik hoorde je bloed
kreunend stromen
als ik het te kwaad had
verdroeg je't ingesteld

goed

zul je voorzichtig zijn
voor zij die na mij komen
met 't dak boven hun hoofd

verdragen

er is zoveel energie
in gestoken de laatste jaren
door al die draden

waardoor je zelfs bij
verlicht kon praten las ik
me suf van navel staren

erin getuind kon ik je groen
wel aan de berk stampte
zich lomerdragend uit de grond
stond pal voor mijn ruimte

luchtig wuivend stijf de twijgen
zingen in koor met mees en merel
een afscheidsliedje al voor
ze moeten kappen

bij de volgende bewoners
staat straks niets meer overeind
met wat ik me voor genomen had

toen uiteindelijk ook ik
de deur in slot trok
bleek tot slot
de sleutel afgebroken

zul je na inbreken
behoedzaam zijn
met zij die na mij
komen ruimen en
't opnieuw indelen

--
R

Rap onthaasten doe je op snelwegen

Stilaan ruist alleen de ventillator nog een frisse bries:

Je hobbelt wat onthaast langs 'sHeren wegen
Ziet de ingeblikte werkelijkheid voorbij glijden
Ligt zelf bijna in een deuk en neemt een wachtstand aan
Komt tot besef dat de haas* en schildpad sterker verwant zijn
Met deze winterband die ik ontbeer
Blader wat door't verengde venster van het mobiel
Bent gelukkig met mn patent parate beeldschermwerkbril
Omdat ik de waarheid achter mijn bevroren vensters leest


(Het mooie van de ultieme mobiele flexwerkplex is Blackberry oogsten)

*trouwens angsthazen worden alleen opgejaagd en aangeschoten opgediend worden.

--
R