Ophemelen

Terwijl we ons gelukkig prijzen
worden we door de hel gehackt

zingen duizenden bommen en granaten

op mensen die uit hun lijden
verlost worden in hun bevrijdingsstrijd

zien we de geschiedenis
van puin uit onze ogen
verdwijnen tot stof

vermengt met woongenot
in krotten van dezelfde bron

rest het ongeloof in zegevieren
een afterparty van geliefden
die iets te verliezen hebben 
 op de dood toe
blijft er niets te klagen al knaagt het
op de smartphone van verdriet

want tussen de oren leven wij
ergens in een vreselijk oorlogsgebied
verscheurd tussen herkomst
en toevlucht 

waar niets is om op terug te kijken 

om op te bouwen 

is er leegte die overheerst 

overleven gaat over leven met lotgenoten
genietend in een droom in duigen
van een kind dat hier de toekomst vindt
die wij ons kunnen veroorloven.