Nestvlieder

Uitgevlogen waren ze
niet even zo min uitgekookt
uilskuiken gelijk blijkt steeds
minder meerkoet te zijn
dwaalt moederziel alleen
nog over de wateren
waar eerder nest toch
zo behaaglijk bleek

Toen alles weer wat losser zat

De naaktheid vanzelf sprekend werd
de huid wat deelbaar kleefde
net met ontdekte stramheid speelde
meisjes lichter leken in de zeden
kwam ook het jonge leven tot leven
wat nu te boek gesteld in het museum lag
werd eerder gewoon fietsend door de jeugd
van binnenuit beleefd lachend in de stad
het land aan alles dat er was
de waarheid lag op straat
naakt spartelend te kirren
de wind voorspelde mooie dingen
achteraf scheen de zon altijd
zelfs 'snachts achter de gordijnen
tot het snel donker werd
achter de schermen