Door dik met dun

Ze hebben een katern

 (en nee die medeklinkers staan in het gelid ditmaal; 

Rn en tm het zeizo) uitgegeven

woord voor woord 

staat er beschreven 

hoe het leven is

als mits en tenzij

daarin het voor het zeggen hebben

mensenkinderen op hun best

ze malen niet maar draaien door

superlatief of heel lief gortdroog

wordt de hel op aarde voor hun ogen

het Utopia van natte dromen 

bewaarheid vlekkenpatroon

ze durven die vuile lakens 

gewoon tentoon te stellen

als het succes van lozen

leegte vermengt met hoop

iets voor zichzelf of vanzelf

sprekend winstgevend 

marskramers van naaigaren

die in spreekkoren verbinden

hoe verstikkend wensdromen

overkomen op de mensen in de straat

die zich niet blindstaren op de eeuwigheid

van vervlogen jaren

maar slechts nagelbijten

voor de buis of de bal
 wel lef heeft om te rollen

en de lach blijft schallen
zolang zij daarin geloven

zonder te bekommeren of
morgen niet gewoon 

honderd jaar eenzaamzijn
betreft in veel meer

van hetzelfde ongehoorde

maar ongenaakbaar

maakbare vermaak van morgen
 in plaats van vandaag
bestaat er geen rampjaar

maar is de mens een ramp
die maar blijft bestaan.