met gebroken tanden
de aard der dingen
vanzelfsprekend acht
Hij die zon kon laten stralen
terwijl die nog afwezig was
mat de schaduwen
in het verschuilen af
Hij die de uiteraard
der dingen doorzag
met blote handen wist
nog wat daar aan
ten grondslag lag
Hij die in een pennenstreek
kon weergeven wat hij ontnam
is daar dichter bij gebleven
met wat oorspronkelijk was
--
R
ik ben niet van papier!
