Kwel

We leven in komkommerland
met ach en wee wat is hier
aan de hand met zovele kromme
komkommers aan de kant
de rimpelaars te na gesproken
slappe waterpalen afgedropen
wordt er meer en meer gesproken
over recht en stijf in het gelid
bij voorkeur in het wit verpakt
beschermde huidje dat vastgeplakt
de groene schijn voor het verkleuren draagt
vermist het ook een keurmerk vraagt
aan de opperste komkommerbaas
die aan een zijde draad gewichter
maar aandachtig dwaas het loodje legt in de sala
er verschijnt zo nu een dan een bruine vlek op de eens zo smetteloze kasplant en ergelijker ook
verbrandt de huid
van roser rood
tot gelervaal
en dwazer taal
in een onuitspreekbaar
raar verhaal hoe
witter bloem van kleur
verschiet in dampig
mist van de koude bak
waarin het lachen
ook vergaat.