Het sloterplas was

En dan zie je het gebeuren hoe
zwartwit het collectief geheugen
werkt aan oproepen uit een grijs
verleden door de dranghekken
en buisframe draaihekken waar
tegen betaling van wellicht een kwartje
op z'n kant een kaartje van de rol
gescheurd kon krijgen 

soms onbetrapt watertrappelend
gratis de plas kon betreden al was t
voor wat smitschips met toen nog
een zakje zout apart wat het allemaal
wat sterker maakte naast zoet water

een Italiaan die opschepte 

over hoorntjes ijs

zal nu verpakt een Turk zijn

maar de verkoeling is hetzelfde

even als de nadorst die je kreeg

of naast je blote benen ook blauw alg zwom
ben je vergeten soms verzoop er wel eens wat
dan werd er aan de bel getrokken
een vlag gehezen of koud watervrees
beleden om het even of je voorbij de lijnen kwam
of zelfs de noordzijde bereikte
het vogeleiland altijd een brug te ver
werd uitgewoond gewoon betreden
wie moet had zwom wie laf was
peddelde
zo is het altijd gebleven
in de herinnering van nieuwwest
al is het eerder oud in de tijd gebleven