God brokkelt af

Knaapjes zingen in koor hoe misdienaar
ze zijn
Eva werd aangerand in de Jordaan
terwijl Rusland verpauperd
stond een broddelwerkje in de krant
Adam was centraal een station te ver
gegaan naast klaprozen te rood
staan meer papavers aan de kant
maar met passie wordt iemand
aan het kruis genageld
die er juist voorstond

Dorstenden

schaarste maakt dorstig
gebukt onder groei
valt de put droog
lurkend aan een tank

maakt niet gelukkig
dat niets tot bloei
dat er niet om loog
hoe vleselijk de stank

dat de paniek morsig
meer dan kale snoei
van kil woord zo hoog
omgeven is door drank

tot de rimpel huid vadsig
ingewikkeld maar in de knoei
zichtbare stut hoe toog
misselijk de waterige klank