zaterdag 31 oktober 2015

Eilandje omzoomt met godverlaten stranden

Zachte sporen in een verder steeds verder verblekend vergezicht
zijn gezicht een bijna doorschijnend gelaten vol weeë trekjes
rosé getint maar verder weer verder vriendelijk achter glazen
weke ogen weke mond wijkende haargrens van vloed naar eb
een foto van een verdronken hoofd in de zee van letteren
een van de grote der aarde van de vijftigers uitgeteld
de laatste onsterfelijke van dit ozo poëtisch geslacht

....
(RC)