een huid als een huis
de kunststof bekleding
rondom de koffie en een
fontein van verlangen
naar bruisend buitenleven
loopt de jeugdzonde
flanerend te koop
onder mij langs
terwijl een infuse
mij hand doorboort
genageld aan dit rode kruis
ontspruit een gedachte
ontkiemt een gevoel
in deze koude slabak
vol van de lenten
terwijl elders de aardkorst schokt
beweeg ik mij tussen hemel aarde
mijn god heeft nog wat in petto
in een deze smeltkroes van de tijd
de één wordt röngologisch doorgelicht
terwijl de aardkorsten bewegen
en radioactieve deeltjes zweven
