Schoen wringt het hart klopt ook
de hemel klinkt leeg sterren staren
wat verveeld zwijgend in een heelal
vervreemd geheel alles omvattend
veel staat ook ursa op half zeven
leven is nu eenmaal noordwaarts
verdwenen een grote leegte
water in alle stilte vat in zwart
dit nog eens samen met een enkele fietser
laat op pad die nietszeggend voorbij
dit uur roerloos in de tocht zich overgeeft
veel verder weg is alles niets
een pluim tegen de nachtvorst aan
voorspelt de laatste adem zichzelf
wat benauwd zwoegt iemand zich
de longen uit het lijf en weet dit alles
