Er zijn mensen uit de hemel geplukt
ze dwarrelde als bloemblaadjes
naar benee,
het was ons
haast ontschoten
wat halverwege
onverrichterzake is
om onherkenbaar toch
de terugreis aan te vangen
hoeveel klein leed we zijn
zo op een hoop
van leven gezet
slechts tendele
zijn in onderdelen
onuitwisbaar leed
geen twijfel meer
te weten dat zoveel
daar
o wrede achtergrond
is achtergebleven
