donderdag 28 oktober 2010

In de herfst bloeien bijna alle bomen

Begerig als hol ronde oogbollen
die over het vrouwenlichaam holde
als tastte zij dit werelddeel af
het was een gelopen race toen bleek
de huid sneeuwwit zacht

het eindeloze staren werd god
opgeborgen in de dood
omdat schoonheid te menselijk leek
tot met ouder worden
toch herboren Hij
weer uit zn schulpje kroop
met ieder jaargetijde bloot legt
dat de natuur een lichaam heeft