Een lang gerekte vraag stroomt traag
over de onontgonnen gedachten
het regende geen woord die dag
dat de zin ontbrak tot ploegen
hij liet het licht slechts schijnen
op gister op de opgeworpen voren
eindeloos repeterende regels
naar behoren rechtlijnig en venijnig
haaks op de soepele watergangen
waarin alles stroomde dat trager
leven heet gevoegd in oevers
van de weeë grond waarop hij stond
een vlucht naar voren werd gekozen
op de wieken wijken naar de oorden
waar de kiem lag van de taal
die uitdrukte wat hij graag hoorde
--