tegen de failliete boel of meer precies
het gas dat iedereen de das om deed
een levensadem uit koude grond onttrokken
maar ik luister vol overgave naar het leven
een kunst die uit de boeken wordt geleerd
van alles wat je achterlaat waar je voorstaat
de waakvlam die haast doofde tussen de oren
niemand heeft het stuur in handen vertelt
een vrouw die veel verloren heeft maar toch
daardoor gegaan is waar je voor staat
en het wakkert aan tot er een vuurzee ontstaat
er is een hoop te geven terwijl je niets meer hebt
dat maakt zo dragelijk veel om ieder verlies
waaruit de grond onder je voeten wordt weggeslagen
te delen met wie je nog omgeeft
zo midden in de zin die is te geven
aan iedereen die niets meer vreest
het alledaagse raakt vervreemd genoeg vertrouwd
met de hoog bevlogen geest die banger dan het beest
z'n kopzorgen verliest en domweg kiest te leven
