Natuurpark Nederland

Het hert dat overal op lijkt en juist daarom niets is graast zich suf.
Zohalverwege de evolutie blijven steken tussen ezel, drommedaris en
een ree. Door pater David uit de vergetelheid gered om hier, misschien
droomde hij daarvan, met een harem de kerels van zijn lijf sloeg.
Het beest is een succesformule nu laagland leegloopt: kutmarokkaantjes
inmiddels hooggeschoold dit ondergelopen land allang verlaten: hun
nieuwe vaderland als 4de generatie alweer ingeruild voor hun 2de
nationaliteit: het moederland Marokko.
De bever is geen exoot maar plaaggeest voor de plasdras veluwe met z'n restanten beukenschot. Ooievaars minimaliseren kikkers en otters ontnemen de vissers hun pret, terwijl zeearenden meeuwen gelijk een plaag.

Crisis na crisis teisterde de dijken en het diepgezonken land, tot
Bang-ladesh aan Zandvoort zijn intrede deed. Iedereen wakker lag in
een nachtmerrie alla Zeeland. Banken hielden goed stand als baken in
het noodweer. Als de werkelijkheid niet met zoveel doden was omgeven,
kon je genieten vanaf de ABN-AMRO. Vreemd genoeg, ondanks de arrogante
palen, had de ING een zware dobber in dat noodweer. Nu het alweer
tijden eb is zit ik op de Schor Schokkerhaven en loop geregeld over de
kruinen van Flevoland naar de moerassen van Almere waar Amsterdam ook
deel van uitmaakt. De Germanen met hun vlootdagen bevolken de
Zuiderzee, hun voorland ons laagland de wadden van de Rijn en IJssel,
met even ten zuiden de villadorpen aan de Maas. Grijslingen bemensen
deze treppen en wierden, doen goed nering in de recreatiesector die
anno 2010 nog de kurk leek waarop Nederland het hoofd boven water
hield. Deze sector is de enige natte industrie die Batavia rest. Er
zijn wandelpaadjes aangelegd op oude snelwegen door de industrieen die
als roestende spagetti boven de ondergelopen maasvlakte uitsteken. Ze
zijn symbolen en gedenktekenen van een verzopen machinerie met
aardolie.
Vandaag kwam de president van Brazilie met een rest oerwoud zaad uit
de Amazone, en doneerde die met de hoop uitspreken dat dit
rivierenlandschap met zijn nieuwe nomaden compenseert wat bij hun zo hopeloos het onderspit delfde en verzandde in woestijnlandschap.
--

Vrouw in 't bos

Ik vroeg haar nog wat of zij toonde?
Drie zuilen in het bos.
Wellicht metaforen
voor bomen? Nee, terwijl ze verder streek
steef de huid, meer synoniemen
van de stammen, om het even
pilaren waarop ik 3 boedha's tooi. Een spirituele grondslag. Is het
niet cynisch bedoelt? Nee geenszins ik heb een mantra,
bedrijf al 22 jaar de meditatie.

Ik wenste haar succes en
maakte mezelf de belofte
nog eens terug te komen
voor oktober. Waarop het antwoord
schuldig bleef hangen tussen de bomen.
Zij schilderde met kwast de bomen,
de kunsthars droop ervan af. Wat zij zo uitstekend afbeeldde stond bewegingloos in het gelid
Kikkers luidkeels de vergankelijkheid
onderschreven dat deze kunst in een jaarlijks terugkerende route
langs de pater davids herten
waar juist een bronstig hert
zijn kudde bijeen dreef en

ik mijn weg vervolgde:
even doelloos als ik hem begon.
Ik weet haar naam niet, dat zit mij niet dwars. Het zou hier wel gepast staan, op de laatste regel.

--

slijkgras

W'09

De gedragscode in de huid vereeuwigd
het had een tijdbom kunnen zijn maar
zonder onstekingsmechanisme
van oninschatbare waarde
om leven uit te schakelen
dat tot herinnering verteerd
het stinkt niet eens meer
dan je eigen huid die teweergesteld
weerbarstig aangeeft
waar het taant
nu het mes boterzacht is uitgegleden
--