Bang voor de verzakking

Hier voor u staat het gapend gat

waaruit ik uw pupil binnen kruip

te lezen in uw brein waarin ik

verwerkt wordt tot slijk gedregd

uit weke bodem te weten mijn

onuitputtelijke ondergrond 

een waterbodem waarinboven

ik mezelf eerder kabbelend

liet bezinken tot een brei

van rot en zwarter nog 

de modder van het leven

dat kiemkrachterig ooit

de lelie liet beleven hoe

schoon verteren ook 

kan zijn in het aanzicht

van de zon waarin ik

u de sappen schenk 

uit dit vers beklonken

maagdelijk dichtwerk

van de pasgeborene

in uw geest beschonken

straalbezopen tot klaarheid 

wordt getoond in alles

wat schoonheid tooit

--
R

ik ben niet van papier!

Hermetisch zicht

hermetisch zicht

Hermetisch zicht

boven de kwelders uit hoor ik mezelf lopen. 

aan mijn voeten lacht de heiligenschijn

naast staat een leemte aan leegte 

voor mij varen schepen uit

over mij heen gebogen rust nog licht

dat bloedrood doordrenkt het evenbeeld

de weerschijn van het purperen staren

het oplossend vermogen van de kim 

noch de ronding van de aarde

of de kromming van de zon

verloochenen mij in corrigeren

hoe rechtlijnig ook het riet

de weg is eindeloos begaanbaar

zover het reikt op de gezichtskring

neigt het voetstoots aan te nemen

dat betreden onvergeeflijk toont  

leven de weerslag van condens

dat alles samen in zich bindt 

de overgang van zijde naar vlak

een schijnbare rand van horizon

waarin alles helder wordt opgelicht