Een najaar

De boom wordt afgepeuzeld  tot een kadaver

Verschoten van kleur is daar de meidoorn 

die z'n herinnering verhaalt aan voorjaar

Spaanse aak fel begeert in zn bekoren
neemt hier afscheid 

een dolend pad kromt naar het einder

zingevend blijkt alledag een vriend 

gelijk een nabeeld
wordt het hiermee treffend weergegeven

 het beklijft nog even

 voor het zich schikt aan het oppervlak
dat wegijlt van het leven