maandag 5 december 2011

De zelfdode

Het is niet duidelijk wat hij deed
toen hij zichzelf te pletter reed
dat hij klaargekomen was met leven
was duidelijk uitgezaaid in z'n schoot
spartelend aanwezig als de dood
toen hij door vrouwelijk gezag betrapt
zo met de hand aan zich erbij gelapt

ze was in vuur en vlam onverwacht
de dienstplicht uit volle borst volbracht
bezwangerd van een diepste wens
vervuld en pipetteerde suf en lens
het laatste levensteken uit z'n kruis
dat zij zo gretig neemt in d'r huis

de onvolprezen vermenigvuldig lust
verwekt uit het omgekomen bewust
zijn nakomelingschap zo herrezen
verneukt uit deze kreuk bewezen

Schonen

Alles is weer voor het weer
op de vlucht geslagen
sloten hebben er ook weer
schoon genoeg van
bermbeheer

alles raakt kant noch wal
natuurvriendelijk oeverloos
gevoel is in gestrekte termen
rechtlijnig uitgedost

de vlegels rusten al weer
op één oor te drogen
in winterslaap gesust
door al het ruimen

een rietzanger klaagt
steen en been zo
uitgezwaaid in tegenzin
hoe bitterkoud de tocht

iedere watergang is opgeleverd
de dekmantels tot pulp geklepeld
voor de wintergast er rust in ziet
verdwijnt zijn rietkraag in die zin