tot diep donkerrood is erin weergegeven
de nagels van de tijd erop uitgevreten
van vlees geworden lijven tot ontblootte
kindertanden vastgelegd onbewogen
door handen die ontspanden wat moest
ingevroren weergegeven in vergetelheden
dit glas is overal geheven
waar getoost werd op de dood
gretig weerbericht van kogelregen
tot ontroerde ogen
een overlevende
of wat lijken
moest daarop
dit glas werd overal geheven
van brandhaard tot brandpunt
er middenin vanaf de zijlijn
in de zoeker die het leven zocht
waar het niet thuis hoorde
maar ten ruste werd gelegd
dit glas is overal geheven
in glans en vol vuur
van bestaansrecht
dat gevecht dat uitgestreden
in beelden nu terzijde is
geschoven als te zwart-wit
