Het gedraagd

De tijd is een onomwonden beest
leest foutloos ieder opgetrokken plooi
uit het klakkeloos gelaat dat daarbij
nog meedogenloos er aan toegaat
laaft zich hopeloos aan de wijzer
klokslag tiktak loopt het uurwerkend
de loonslaaf spelend over de seconden
tijd heen die ongezond de teller weet
af te brengen van een luistererd oor
wier roekeloosheid nog opspeelt
op de afgelegde as waarlangs het
gaande weg vergaat en afslaat.

Ik vernam

Even dacht ik, hè die zon, die dag
valt in het water toen ik zag
dat het klaarde en dichter
nabij komt dan in een woord
samen wat er in zichzelf
zo stralend spiegelen gaat
vernam ik lichter het daarvan