Vroeger ging dat gepaard met een kneep
Maar tijden veranderen net als de mens
Ze verliezen hun scherpere kantjes
Worden bijziender bij verstrijken van tijd
De ogenschijnlijk heldere beelden verliezen
Steeds vaker terrein komen in mistige waarheden
Mager alleen met herinneren bijeen
Schuchtere meisjes met blote benen
Jongens van enig bravoure ontvreemd
Spelen de werkelijkheid nagebootst even
Verliezen bij wasdom hun eeuwige glans
Staren met ledige ogen in Aldo's zandbak
Die hard beton kon verzachten met ronde hoeken
Maar naar later bleek al was vergeten hoe dik
De eik stond populier te wezen
Langs de opgeschoten lanen van weleer
toen als kind nog niemand
het kon weten of nog beter wist
