behalve de worteltjes dan die staan immers in de grond
van deze aardkorst voor de wil een wig te slaan
in smaak en het gezond verstand
ergens ging het mis toen broedsucces de schaarste ophief
met een huis vol zaailingen was de stemming er niet meer in
en alle pitten spruiten uit tot vet kiemblad vol van groeikracht
de wereld lijkt op een pompoenenveld de herfst uit de winter in
de kleur verschiet het loof dooft dor tot kale steel
de boer die oogst het kroost dat ter Velde was ontstaan
ook op de hoop van zegen wordt verwacht dat de opbrengst
groter dan verwacht slechts het product van de stronthoop is
nog eerder trof ik of werd ik getroffen door de gloed van avondrood
dat toch zeker verstierf in het oranje van de versterving
zelfs de lijsterbes vroeg treurig zwaar van deze kleur
hoe te torsen zoveel trossen van dezelfde kleur
neerbuigend boog de twijg zich afgeladen af
naar de aarde of de spiegelende plas waar toch ook
zoveel schoonheid in te zien in te zien was
de rode kool vertik het daarin mee te gaan
en ergert zich purper paars over haar eigen naam
maar gelukkig hebben we hier nog wel een hoedster
van dit lot dat dichtregels gezaaid spinaziezaad
laat ontkiemen tot spraakmakende groene lintjesregen
op een inktzwarte nacht waar de aarde nog kruimig smaakt
het heeft niets meer om het gespierde lijf dan een zweterig shirtje
plakkerig van verkleefde nalatigheid en ontberende fysieke kracht
trots ontbeert nu eenmaal geknakt die kracht tot zegevieren
op de natuurtalenten die daar zo doelloos rondzwerven
van huis en haard boom en bast nat en plas gras wat was
verstoten uit miljoenen weg gesloopte bomen
dus de hoogste tijd voor biezen pakken
het plegen van natuurherstel
want het regenwoud is daar
een tranendal waar niets meer
te verliezen valt.