De schuit die nooit ophoudt
met voorbij gaan het stil
staan van de polpulieren
water dat schijnt geluiden
oevers die niet bestaan
terecht zijn is een kromme
gedachte aan de andere kant
het verhaal gaat verder waar
de weg afslaat en de zon
schijnt dat te weten lood
recht uitgemeten wordt
de wind uitgelijnd in streken
terwijl de fietser ongemerkt
daar aan voorbij gaat
zwijgend in het geblader
dat voort raast over verlichte
waterwegen onaf gebroken
wat zwaar weegt
werd hier weloverwogen
ter hand genomen
-
R
