De weg die er toe deed
grenst aan de onwaarschijnlijkheid
zo doodlopend kan het zijn
hoopvol staat ik daar gapend
klooft de illusie van het bijna
daar dieper ligt het raadsel
stroomlijnt dor het bestaan
van de rivier die uitgevreten is
't gekke is
dat ik al jaren
op de rand van dit ravijn
leef en daar eigenlijk niet
mee zit nee sterker nog
ik ben
er nog
bij gaan zitten
gewoon
bungelend naar beneden
met de benen over de rand
er overheen maar wacht
tot die afgrond tot mij komt
of gek genoeg afgebrokkeld
op mij toe komt mij toekomt
want ik doe het niet.
