dinsdag 22 juni 2010

Onrust

Eindelijk een middelpunt gevonden om
me over op te winden het draait weer
ergens om de spanning van de tijdas
waar het wringt daar dat zwaartepunt
daar draait het om ontsnapping
van't begrip wijzer worden
in uitlezen hoe laat het is

--

Steeds meer taal

Toen ik verwonderd las
een boek met prijzen
in de wacht een auteur
die zelfmoordenaar
was zwaar onderschat
werd steeds fraaier
verwijderd van zijn graf
dat alles op de
een nalangste dag
alsof de hommel daar
bekommerd door was
hoe in de vorige eeuw
de schijver er een punt
achter bedacht terwijl
met het grootste gemak
de zon nog steeds weer
haar hoogtepunt bedacht
de dagen schrikbarend
waren opgeschrokken
met een muggenplaag
waar uit temeer bleek
dat uit de samenzwering
van idioten god is dood
een theorie opnieuw uit
-gegeven door de natuur- en
ik opeens mezelf verkoos
om zingevend door te leven om
en nabij dit wentelpunt
waarop ik uitkeek

--

Versteld

aan de geur
van zwaar water
waarop lomerzacht
wit boten dobberen
allemaal op de horizon

--
Gr Ries

Wondklaver

Zoals geluk zich vierendelen laat
opzoek naar blaadjes in het gras

dan in een enkel loofje groen
dat nooit eens wondklaver betrof

--
Gr Ries

Hondsdolly

Ik trof in een filmpje aan spelend
op het oog van de camera
zag onmiddellijk hoe vrij ze was
als fokteef opgegeven speelbal

wenste me haar tot maat
maar bemerk dat afstand
nemen dat niet toelaat

dolly daar in 't asiel vrolijk
spelend verder gaat verblijf
ik bijtend op het hout
mijn hondeloze tijd

--

Meer gelijk water dat rondom oevers kent

De ruimte die ik inneem
met zekerheid is omgeven

met vertwijfeling over
de harde werkelijkheid
of ik daar buiten kan
stromen zoals in mijn hart

--

Opbreken van de langste dag

Voor zover ik kijken kan
ligt de langste dag allang
achter de kortste nacht

is in balans met een zonnestelsel
vol onzekerheden over
de sterrenlichamen die ik verwacht

--

Grienden

Onderweg lag in alle rust
de zwaluwstraat aan asfalt
verkleefd met'n opmerkelijke uitleg
over de inhoud van het te jonge lichaam
dat zojuist nog vliegles kreeg

tussen het rijshout ontsnapt een zucht
dat restte van een stevige tegenwind
sompig werden wilgentenen geoogst

de knotten stonden afgeladen leeg
gerooid en uitgehold te hongeren

in het riet klonk zwaarwichtiger
dan verwacht de roerdomp

de tijd nam een vlucht een eigen geluid
er vloog een gedachte die ontschoot
uit de dubbelloops en er verdampte
nog meer hoop uit het gesloten seizoen
waarop gebroed moest worden

in plaats van te luister gelegde dood
dat getekend door het voortrazend
leven de vlucht was ontnomen
uit dit bijna vereeuwigd jachttafereel

--

1 nachtelijk waken

De liefde in taal
waarin huid en haar
ontbrak bedreven
zelfs de nacht
die nog gebukt gaat
in de rust snakt
eenmaal om woord
voor woord uitgesproken
beleden tot leven te komen
verlustigd in het strelen
de klanken van om en nabij
de kortste nacht zo vreemd
dat nu alleen terug te lezen
de weg in duister
waar haar ogen
dat zien door te krijgen