Het kan altijd valser

De ode aan het lek 

vanuit hiernamaals

een gat naar de eeuwigheid
strooit licht verdeelt over rozen

daar zit de zoete inval van tonen
uit de werkelijkheid ontsnapt

bevroren in het rijp van jaren
stof tot nadenken overgoten

papieren  vergankelijkheden

golven over het bladzijdezacht

vergeten van afgedrukte huid
aan zilverschitterend gezicht