zondag 14 oktober 2012

Aborteren van de onschuld

Ze is verkracht een maagd
die goed beviel bij Mohamed
of zijn profeet een jonge heer
die uit zijn naam of iets erger
het zaad uit hoger macht liet
stromen over vreemde akkers

Ze is verkracht als kind nog
onbevangen niet opgevangen
kon ze baby's aan de honden
voeren of het vruchtvlees
te bevlekt daar te laten
waar bloed en bodem lacht

Ze is verkracht en verstoten
genoten in vreze en de vlese
door het slap geslacht in
onschuldig de hand overspeeld
waar godsgenot genoten
waar leven vuilnis blijkt

(het is beter baby's voeren aan wreed fatsoen van dolle honden,
dan de gedwongen moeder te verlossen van een ongewenste vrucht)

Zeer licht bevlogen

Ze komen met horden in stoten
zeer licht bevlogen doelloos over
landinwaarts richtingsverkeer
het is bewegen maar meer zweven
opgeheven en weer naar beneden
de miljoenen die hun voor waren
maar ook nog moeten komen
aangevlogen hoog verheven
opgerukt naar de verstoorde
gronden waar alles voor het rapen
liegt niet om pieren poeren of hier
natuur nog aan ten grondslag ligt
het is ochtend dus ze komen
evenzo bij avond zwart voor ogen
ze weer worden opgenomen
tot zilverschoon eerdaags zon
overgoten wit en onomwonden
spelend spel van zilvermeeuwen.

Meisjesogen

Zet zich schrap lichtvoetig
maatje zevenendertig
om een pijpenkrullen gebaar
komt nederig teder over
stembandje opgepompt
tot zeven hoog in wentel
trappen die ze neemt
naar boven van't balkon
in glijvlucht naar beneden
het komt hard over ook
hoe plat uitgedrukt haar
bloedomgeven plasje lijk
nog steeds zo sprekend lijkt
de speelse gewortelheid
in onbevangen gronden
waar zij in dauwrijp groen
wordt beet genomen
maagdelijk verlangen
dat teder uitgespreid
is meer verwachting
dan uitgesproken wijs
de verpletterde indruk
van gelakte schoenen
vers gestreken plooien
van haar bevlekte rokje
die zomerse rotheid
van de herfst prijkt