Hij
had wat lommergroen op het oog
en
is daarvoor naar de doehetzelver getogen
die
had ingeblikt nog wel wat op het schap
het
kon er wel mee door
tegen
enige vergoeding dan wel er tegen op
om een likje te doen wat het wel kon gebruiken
was
een kwast en dat behoorde daar dan ook bij
die
moest er zeker voor wat streken bij verstrekt te worden
hij
was dan ook wel opgetogen met wat ingeblikt groen
dan
zou de wereld zich wel veel beter tonen
hij schilderde zich een werkelijkheid
die
in zijn dromen al begonnen was
zo
voorjaar uit te beelden was
zag
hij het in zijn stoutste dromen niet
want achter het huis daar stond een takken bos
die
al maanden lang een lakje nodig had
maar
vanuit zichzelf de werkelijkheid niet kon kleuren
maar
wel vanzelf spreken alles verloren was
hoe
kon het dan ook gebeuren
hoe
had dat ooit zo kunnen gebeuren
dat
al bladerend door dor en dode rot
er
geen leven te bekennen was
dat
nog van kleur wou verschieten
desnoods zich groen en geel wou ergeren
of
spontaan ontsprong aan wilde gedachten
er
waren eerder vrouwen zat die zaten te wachten
in
het groen met de prangende vraag
of
hij het nog wel wou doen
toen
was hij er wat verlegen mee
om
nog zo groen het in het wilde weg te doen
aan
groen ontbrak het dan ook niet
alles
leek in die dagen maagdelijk groen
maar
dat was toen
nu was nu wat er ontbeerde groen
hij
liep met blikken vol
hoopgevend
groen
te
hoop door zoveel bomen
het
bos was nauwelijks bekoorlijk
rare
staken schaduwen en vocht
dat
strijdlustig te keer ging met het mos
je
kon er bijna geen vat op krijgen
hoe
hoog bevlogen goed groen het zou doen
hij
had eerder al
voor
de aanschaf uit van blikken groen
zich
beraden over groen
daar
had hij al heel wat sterke staaltjes
kleur verschieten
gezien
en
voor de keuze viel
op
het meest natuurlijk groen
dat
uiteraard de keuze verloopt
met
het vele bomen over groen
bij
voorkeur dus geen rijtuig groen
dat
had al zoveel op z'n geweten
het
had niet veel gescheeld
of
de wereld was er te vol van geweest
dus bij voorkeur toch lommergroen
dat
lui bungelend uit de bladeren
met
licht harpen het bos bespeelt
of
woud groen voor om de hoek
waar
alles nog groot en onbedorven leek
of
bosgroen voor het pesthoekje hier om de hoek
desnoods
voor op de takkenbos
dat
zich daarmee wel aardig
lentelicht
zou tooien in de plooien van het land
hij
had besloten alvorens te besluiten
de
cetabever te raadplegen
die
had immers in het verleden
al
zoveel met bomen uitgevreten
wat
toen toch wel afschuwelijk was
bosjes
vielen bij de vleet
dus
hij was nu welbewust
te
raadplegen geweest
in
het conserveren
ook nam hij zich voor
om
wijzonol te raadplegen
zij
rotzooide eerder wat
achter
gesloten deuren
met
voet bij stuk houden
dat
voor het luiden uit
men
de kerk uit moest
zij
wist verschrikkelijk veel
over
rottigheid in bedompte uithoekjes
over
overspel spelen met banvloeken
uit
spreken over verfsystemen
die
anders van kleur bleken
er was nog iemand die veel wist
hij
kwam uit sikkens, een geit
die
er wel kaas van had gegeten
veel
had hij er te grazen genomen
dat
wel doorgaans jong en mals
meisjes
bijna in het gras
zo
sprietjes dun uit de grazige wei
hij
nam het er dan ook in zijn lente goed van
hij
had veel genoten van schon genoeg
groen
voor hij
door
zijn eigen vuiligheid
alles
bedierf
moest
verkassen naar een andere onbedorven plek
maar
hij is rein geworden zo opgehokt
bekeerd
van zijn milieudelict
wist
hij nu wel hoe groen
het
allemaal moet lijken
om
niet weg hoeven kijken van het aarden rijk
een paar anderen, velen was hij al vergeten
een paar anderen, velen was hij al vergeten
heeft
hij niet bezocht
het
kwam altijd op hetzelfde neer
wat
ooit was zal nooit meer komen
groen
is elders altijd beter te verkopen
dan
bij jezelf hier om de hoek
vandaar
ook dat hij met eenvoudig
plantaardig
groen het lommerrijk kon bestoken
met
wat hij had aangeschaft
dat
was natuurlijk natuurverf
aquamarijn
was ook zo een schat
die
haar borstels wel met hem
welwillend
wilde kuisen
na
gedane klus hij was verguld
de
boel raakt er van opgeknapt
de
knoppen staan te barsten
van
de tinten die hij verzon
in
het vroege ochtendgloren
van
de aangebroken dag
een
die met lengte zich al onderscheidde
van
de omliggende korte dagen
alles
droogte en werd groen
de
verzonnen zondag kon beginnen
neen
ving aan met volop zon
het
popelen was er dan ook naar
het
barsten welhaast uit alle voegen
en
naden kleur verschietend groen
de
man is opgetogen
over
zijn verzonnen lentedag
naar
huis getogen met een verhaal
dat
hier nu juist voor hem werd uitgeschreven
de
man zelf is erbij ingeschoten
hij
is uitgeschreven trouwens
ook
blijven dromen
zo
is het ook gekomen
dat
zo nu en dan
zeg
ieder jaar
hij
zijn droom bewaarheid ziet
door
vele ogen
die
anders domweg vergeten
hoe
groen het leven toch wel is
dat
wordt genoten en iedereen omgeeft
maar
toch wel sprookjesachtig bleef
al
was het maar voor even
wanneer
men even stil zit
te
genieten in het verzonnen
dat
alleen maar lukt met niets
doen
om te laten
wat
vanzelfsprekend gaat
genieten.
hij
ook zo van voet bij stuk
zelfs
wanneer het daar
al
wat was gaan rotten
kon
het hem niet velen
dat
er zoveel leven nog in hem
ook
hem omgaf dat anders
dan
hij was een fraai voorkomen had
